بو و موسیقی....

 

زمستانها صبح ها دوچرخه سواری می روم و تابستانها هم شب ها....حال و هوای هر دو وقت فرق دارد چون حس ادم هم فرق می کند ولی کلا شب یه چیز دیگه است.....درپاییز و  زمستان صبح های جمعه تا ظهر سوار دوچرخه ام و چون مسیر دوچرخه سواری من از پارک های می گذرد مردم را می بینم که در پارک ها نشسته اند موقع ظهر که می شود بوی کباب راه می افتد....موقع دوچرخه سواری "بو " توی ذهن ادم ماندگار تر است یعنی چندین برابر حالت عادی شاید بخاطر این است که نفس نفس می زنی و بوی بیشتری وارد شامه ات می شود شاید هم ناشی از هورمون هایی است که موقع ورزش در بدن ترشح می شود در هر حال دلیلش را نمی دانم فقط می دانم بوی پارک ها شب ها و صبح ها با هم فرق دارد موقع ظهر مردم منقل ها را گذاشته و هر کدام اتشی برفروخته اند و سیخ های جوجه یا کباب را روی ذغال برافروخته می چرخانند و من بوی کباب را از خودش بیشتر دوست دارم بخصوص بوی کباب کوبیده....بوی کباب و گوشتی که روی ذغال در حال پختن است بوی شگفت انگیزی دارد و برای من که جدا نشاط اور است .....بعضی بوها بوی خوشبختی می دهد مثل بوی کباب بوی نان داغ و تازه ......

ولی شبها بوها فرق دارد شبها پارک ها بوی قورمه سبزی و قلیان می دهد بخصوص بوی دوسیب یعنی باید شبها با دوچرخه توی پارک بگردی تا ببینی چگونه دو سیب بر قلب های این مردمان حکومت می کند!....البته من از دود قلیان یا هر دود دیگری بیزارم ولی نمی شود منکر صفای ان هم شد چند نفر دور هم می نشینند قلیان می کشند چایی می خورند تخمه می شکنند و حرف می زند بالاخره معاشرت بهانه می خواهد و البته بوی قورمه سبزی غذایی که من عاشق انم.....شب ها بوهای دیگری هم هستند که انسان را به رویا می برد گاهی با دوچرخه بسرعت از کنار بزرگواری! رد می شوی و بوی ان ناشناس توی مغزت می رود هم تو را مست می کند و البته گاهی هم تو را به فکر فرو می برد برخی ایام از سال مثل بهار و بخصوص موقع پاییز یعنی دقیقا اواخر مهرماه بوها واقعا دیوانه کننده می شوند بوی گل ها بوی برگ های پوسیده بوی یاس  ..... در این ایام  گاهی 6 ساعت دوچرخه سواری می کنم و خستگی را نمی فهمم ولی وقتی به خانه می رسم تازه می فهمم چه بلایی سر خودم اورده ام و گاهی از خستگی سردرد می گیریم و مثل کسی می مانم که یک کتک مفصل خورده است! .....

و البته موسیقی....سوار دوچرخه که می شوم اول از شجریان شروع می شود..."مگر تو روی بپوشی و فتنه باز نشانی....که من قرار ندارم که از تو دیده بپوشم "....و گاهی یک ترانه یا تصنیف تا یکساعت روی تکرار است....بعد همانطور که گرم می شوم به همایون می رسم  و اگر دوچرخه سوار باشی می دانی که هر چقدر به دوچرخه پا بزنی به جای خستگی برعکس حالت بهتر می شود و همین حال بهتر سلیقه ات در موسیقی را هم تغییر می دهد یعنی از شجریان شروع می کنی و به ملانی و تتلو می رسی! یعنی وقتی هورمون ها بواسطه حداقل دو ساعت دوچرخه سواری در هوای خنک در مغزت ترشح می شود به طرز شرم اوری سلیقه موسیقی ات را نابود می کند! دلیل ان هم این است که حس یک بچه پانزده ساله را پیدا می کنی یعنی یک چنین بمبی در وجودت منفجر می شود.....

بالاخره کسی که چندین ساعت در شهر می چرخد غیر ممکن است یک صحنه جالب نبیند دیشب موقع دوچرخه سواری اقای ایکس را دیدم که با همسر دومشان در حال قدم زدن بودند! البته شنیده بودم که همسر دیگری اختیار کرده اند ولی خیلی وقت بود که ایشان را ندیده بودم و در یک نگاه چند ثانیه ای می توانم بگویم که واقعا سلیقه به خرج داده اند!...... زن و شوهر اخم کرده و پیدا بود خیلی سروحال نیستند  خیلی ها پشت سرش بدوبیراه می گویند ولی یاد گرفته ام ادمها را به این سادگی قضاوت نکنم  دنیا به مراتب عجیب تر و پیچیده تر از این حرفهاست تا توی زندگی کسی نباشی تا توی قلب کسی نباشی نمی توانی خیلی چیزها را بفهمی.....دیشب ساعت 9 با دوچرخه راه افتادم و یک نیمه شب در خانه بودم در مسیر برگشت جریان موسیقی به محسن چاوشی رسید....." نیستی اما هنوزم کنارمی.....نیستی اما هنوزم اینجایی"....