داستانهای یک فروشگاه
داستانهای یک فروشگاه

داستانهای یک فروشگاه

سفرنامه شمال...

 

 

بیستم شهریور به همراه دو خانواده از اقوام راهی شمال شدم و مقصد اول لاهیجان بود....بعد از ظهر ساعت 4 وارد لاهیجان شدیم شهر بشدت شلوغ بود تا ساعت هفت به دنبال ویلا بودیم که هیچ جا پیدا نمی شد نمی دانستیم چکار کنیم سفر بدون برنامه ریزی ادم را خسته می کند ولی چه می شود کرد همراهان ما از ان ادمهایی بودند که تکیه کلامشان این بود که" حالا بریم ببینیم چی میشه!" و طبعا همسفر شدن با کسانی که از یک چنین استراتژی تبعیت می کنند جز دردسر چیز دیگری ندارد....

هرچه گشتیم فایده ای نداشت و نهایتا یک نفر سیصد تومن گرفت ما را به یک الونک کوچک برد ...به قدری کثیف بود که نمی توانستیم روی فرش هایش راه برویم و بوی نامطبوعی همه جا را فرا گرفته بود ولی چاره ای نداشتیم داشت شب می شد و ما هنوز ناهار نخورده بودیم و وقتی هم که  ادم خسته باشد مغزش کار نمی کند و کله اش اماده می شود که یک کلاه گشاد رویش بنشیند....

من انجا به یک چیزی پی بردم من هیچگاه بدشانس نبوده ام ولی انجا فهمیدم که اساسا من از توالت شانس ندارم!   وقتی رفتیم دستشویی دیدم قفلش خراب است....یکی از همراهان که حسابی از کثیفی ویلا کلافه بود وقتی این مورد را دید عصبانی شد و به صاحب ویلا زنگ زد که بیاید لااقل یه فکری به حال درب توالت بکند که صاحب ویلا با خونسردی گفت الان میام درستش می کنم.....ما فکر کردیم که با یک کلیدساز می اید تا قفل را درست می کند ولی اخرهای شب  در حالیکه یک اجر دستش بود سروکله اش پیدا شد  یک یاالله گفت و وارد ساختمان شد و اجر را پشت درب توالت گذاشت و گفت کلید ساز پیدا نکردم و فعلا هر وقت خواستید بروید توالت اجر را پشت درب توالت بگذارید که باز نماند!....ای کاش همانجا از ایشان فیلم برداری می کردم چون چهره دیدنی داشت و البته  بحث ان هم توی مسافرت سودی ندارد....یادم امد یکی از رفقایم که همسرش اهل لاهیجان است گفته بود من هم همزمان با شما به شمال می روم به او زنگ زدم که اگر شمال است یه جایی برای ما پیدا کند اتفاقا لاهیجان بود و وقتی زنگ زدم خودش را به ویلای ما رسانید.....اوضاع و احوال را که دید گفت بمیرم برات! پرسیدم: از چه منظر!؟ او هم گفت از ان منظر که نمی دونستم اینقدر گوشهایت دراز است که برای یک چنین الونکی 300 داده ای من هم گفتم ما زن و بچه دنبالمان هست نمی توانیم که شب توی خیابان بخوابیم او هم گفت بیا تا ببرمت خانه پدر زنم گفتم جمعیتمان زیاد است و مزاحم نمی شویم فقط یه فکری کن که ما فردا یه جایی برویم که دوباره گیر نیفتیم او هم گفت به رامسر نرو که برادران عرب با چندین برابر قیمت ویلاها را اجاره کرده اند و بشدت شلوغ است برو زیبا کنار........

کف ویلا بشدت کثیف بود برای همین رختخواب اورده بودیم و پتو و زیر انداز انداختند و خوابیدند ولی هم جا کم بود و هم بالش و زیر انداز و قسمت ما این شد که ما با دو مرد گردن کلفت زیر یک پتو و روی یک زیر انداز بخوابم

بنده گرچه توفیق نداشته ام در دانشگاه اقتصاد بخوانم ولی عاشق علم اقتصادم اقتصاد نه یک علم که می تواند برای خودش یک مرام و یک مسلک باشد و قوانین علم اقتصاد با کمی بسط و توضیح قابل بسط و تعمیم به بسیاری ازجوانب زندگی است یکی از قوانین علم اقتصاد این است

 که" کمبود منابع باعث رقابت در بین مصرف کنندگان می شود" و از انجاییکه ما در مورد کالای خواب و جای خواب بشدت دچار کمبود منابع بودیم حدس زدم که احتمالا من و ان دو مرد چاق  و در عین حال محترم  تا صبح رقابت سختی برای تصاحب بالش زیر انداز و پتو خواهیم داشت و از انجاییکه هر سه نفر هم ساعت ها رانندگی کرده بودیم و بشدت خسته بودیم و ازاوضاع و احوال هم اعصاب نداشتیم احتمالا به همدیگر رحم نمی کردیم.....بنده وسط افتادم و ان دو مرد چاق و گنده در دوطرف من خوابیدند انها فوری خوابشان برد ولی من که کلا در مسافرت  خواب درستی ندارم و کلا به جای خواب حساسم تا صبح بیدار بودم یک از ان دو نفر عادت داشت زانوهایش را جمع کند و طبعا قسمت تحتانی اش به عقب متمایل می شد و انچنان بین ان عضو از بدن ایشان و ان بزرگواری که ان طرفم خوابیده بود تحت فشار بودم که خواب به چشم هایم نمی امد واقعا شب وحشتناکی بود چند بار هم بدجنسی کردم و با لگد ماتحتش را به عقب راندم که فایده ای نداشت چون حالت ارتجاعی داشت و دوباره به حالت قبل باز می گشت یکبار هم که دیگر عاصی شدم صدایش زدم و مودبانه خواهش کردم که پشتش را از روی سینه ما جمع کند که عذر خواهی کرد و خودش را صاف کرد که باز هم فایده ای نداشت...البته مشکل ما با ایشان فقط در این مورد ختم نمی شد او مرتب در خواب یه صداهایی از خودش در می اورد البته حرف نمی زد بیشتر مثل این بود که توی خواب غذا می خورد چون فکش را به حالت جویدن ان هم با سرو صدا حرکت می داد و احتمالا چیزی که در خواب می خورد چندان خوشمزه و مورد پسندش نبود چون همراه با جویدن با صدای بلندی ناله می کرد و ترکیب ان سیبیل ها و حرکت فک در ان شب سیاه و ناارام چهره ترسناکی از ایشان می ساخت ان شب تا صبح بیدار بودم سپیده که زد فهمیدم ان شب وحشتناک به پایان رسیده برای همین در حالیکه همه خواب بودند پا شدم لباس هایم را پوشیدم و از ویلا بیرون امدم....دریاچه شیطان کوه و محوطه اطراف ان بسیار زیبا بود و مناسب دویدن و دوچرخه سواری گشتی اطراف دریاچه زدم وقتی مسافرت می روم به درختان نگاه می کنم تا پرنده های ان شهر را ببینم اگر پرنده ها تعدادشان زیاد و سروحال باشند احتمال ان شهر اب و هوای خوبی دارد چون پرنده ها و بخصوص کلاغ ها باهوشند اگر شهری هوای الوده ای داشته باشد انجا نمی مانند چیزی که توجهم را جلب کرد این بود که کبوترها تعدادشان از گنجشک ها و کلاغ ها بیشتر بود کنار دریاچه رهگذری از داخل ساکش یک پلاستیک برنج در اورد و ان را داخل باغچه پخش کرد ناگهان دهها کبوتر برای خوردن برنج ها هجوم اوردند گوشه ای به تماشای کبوتر ها نشستم و انچنان حس خوبی پیدا کردم که ان بی خوابی یادم رفت کنار دریاچه یک رستوران بود که صبحانه سلف سرویس داشت چیزی که من عاشق ان هستم! ولی فکرش را  کردم و به این نتیجه رسیدم که ممکن نامردی باشد!  برای همین پنیر و کره و مربا  و شیر و نان خریدم و به ویلا برگشتم صبحانه را خوردیم و به زیبا کنار رفتیم یک ویلای خوب و تمییز گرفتیم و خوش شانسی من این بود که چند کیلومتری با ساحل فاصله داشت و ان چند روز صبح ها از ویلا تا ساحل می دویدم در راه تمشک می خوردم عنکبوت ها را می دیدم و هوای مرطوب و پاک را نفس می کشیدم شاید این چیزها برای مردمان انجا عادی باشد ولی برای ما که در شهرهای خشک و الوده زندگی می کنیم غنیمت است رانندگی ها و همچنین جاده ها هم که افتضاح است به نظر می رسد بنزین تنها ماده ارزان در این مملکت است چون بخصوص برای طبقات پایین دیگر چیز ارزان و سهل الوصولی وجود ندارد همه ماشین دارند و بنزین هم از اب معدنی ارزان تر است  " نایجل اسلیتر" اشپز معروف انگلیسی که اخیرا به ایران سفر کرده توصیف کامل و جامعی در مورد رانندگی ما ایرانی ها دارد او می گوید به نظر می رسد انجا ماشین ها فقط می خواهد از نقطه A به نقطه B بروند  راه و مسیرش اصلا اهمیت ندارد! یک روز هم به رشت رفتیم به اصرار من به بازار رشت رفتیم یکی دو تا از خانم ها وقتی بوی ماهی به مشامشان رسید دماغشان را گرفتند و شروع به غر زدن کردند و انجا هم به دنبال روسری و شلوار و کیف و کفش بودند!  من واقعا دلم می خواست یکی دو روزی در رشت می گشتم در رستوران هایش غذای شمالی می خوردم به یک کافه می رفتم و قهوه ای می خوردم که نگذاشتند و برای چندمین بار به این نتیجه رسیدم که مسافرت جمعی برای کسی که می خواهد بگردد ببیند و یاد بگیرد بی فایده است گرچه خوش گذشت.....همشهری داستان شهریور هم مخصوص شهر رشت بود که در طول مسافرت می خواندم بعضی ادمها از شعر می ایند از افسانه های دور از خواب های رنگارنگ و شیرین هوشنگ ابتهاج یا همان "سایه" یکی از انهاست کودکی سایه در رشت در محله استادسرا در این شماره امده بود چه زندگی عجیبی چه کودکی شگفت انگیزی.....

نظرات 9 + ارسال نظر
اذر سه‌شنبه 24 مهر 1397 ساعت 17:34

چه خوب بود اگه از دیدنیهاتون عکس میذاشتید کانال .
به خصوص بازار های سنتی
سفرهای خانوادگی که افراد سنهای متفاوتی دارن صبر و حوصله ی بیشتری میخواد .
وضعیت خوابتون واقعا خنده دار بود

اتفاقا عکس هایی هم بود منتها چون توی وبلاگ نوشتم دیگه فرصت استفاده از عکس ها نشد....
همانطور که اشاره کردید مسافرت های جمعی معایبی دارد البته به نظرم محاسن ان بیشتره...
ممنون از لطفت

ایریس دوشنبه 16 مهر 1397 ساعت 16:55

سلام اقا مهرداد.مثل همیشه قلمتون عالی بود و حس و حال سفرتون رو با چاشنی طنز به زیباترین شکل ممکن بیان کردین. درمورد سفر دسته جمعی بگم که تا قبل ازدواج اصلا تصور سفر بدون کل اعضا خانواده (یعنی چیزی حدود بالای ٢٠ نفر) برام غیرممکن بود ولی الان سفر رو فقط با خانواده سه نفری خودمون قابل تحمل میدونم شاید بنظر خودخواه بیام ولی عالی ترین شکل ممکنه بعد در مورد سفر بی برنامه بگم که همچین چیزی در مخیله همسر گرامی من اصلا نمیگنجه البته از صفر تا صد برنامه ریزی هم بعهده منه و باافتخار اعلام میکنم که از عهده ش بخوبی براومدم و ایرانگردیهای بسیار هیجان انگیزی داشتیم و تونستیم هتلهای خیلی خوبی کشف کنیم

درود به آیریس خانم
احوال شما؟
با شما موافقم و روحیات من هم خیلی با شلوغی سازگار نیست گرچه در این سفر خیلی خوش گذشت....
ایران کشور بزرگ و دیدنی هست فقط فرصت و امکانات می خواد که آدم دیدنی ها را کشف کنه....

مرمری جمعه 13 مهر 1397 ساعت 01:07

سلام به داداش مهرداد گلم، منکه مردم از خنده ، همسر خوابیده ، داشتم واسه پسرم میخوندم که وسط دو نفر خوابیدین ، وتوخواب غذا میخورد ، وااای عالی بود،منکه به همسر گفتم دیر به دیر بریم مسافرت ولی مسافرت ترو تمیر وراحتی داسته باشیم ،

درود به مرمری خانم
همیشه شاد باشی

حامی پنج‌شنبه 12 مهر 1397 ساعت 18:56

من همیشه وحشتم برای مسافرت این بوده که مجبور باشم برم جایی که کثیفه
خدا قسمت گرگ بیابون نکنه

درسته....و این از عوارض مسافرت برنامه ریزی نشده است....

زری دوشنبه 9 مهر 1397 ساعت 20:02

من عمیشه تو سفر چادر را هم میذارم تو ماشین، باور کتید اگر چادر زده بوذید خیلی راحتتر بودید و کلا تمیزتر و خاطره ای تر هم هست

درسته خوابیدن توی هوای آزاد می تونه تجربه خوبی باشه ولی هوا گرم و شرجی بود شب خنک بود ولی در طول روز ازار دهنده می شد..

مبینا دوشنبه 9 مهر 1397 ساعت 14:34

همیشه به سفر . واقعا من یکی با اینجور مسافرت های بی برنامه هیییچوقت کنار نمیام و از رفتن به ویلای اجاره ای متنفرم و شاید باورتون نشه تا چند سال پیش اگر مسافرت مورد پسندم نبود کمتر از بیست و چهار ساعت همسرو مجبور به بازگشت میکردم میدونم خیلی خودخواهم ولی واقعا مرگمه و دست خودم نیست! ضمنا فقط تو هتلای شمال اصفهان و مشهد احساس راحتی و تمیزی دارم!!! زنجان و اردبیل هم کمتر از یک روز دووم آوردم و فرار کردم خوشحالم که با این توصیفاتی که داشتین ( باعث شد بعد مدتها لبخند بزنم )بهتون خوش گذشته. انشالله مسافرتهای بعدی بیشتر باب میلتون باشه.

متاسفانه مراکز اقامتی در اغلب جاها یا تمیز نیست و اگر هم باشه بشدت گرونه تا انجاییکه تا قبل از بحران فعلی ارز مثلا سفر به ترکیه به نسبت از سفرهای داخلی ارزانتر تمام می شد....
ممنون از لطفت

عطیه دوشنبه 9 مهر 1397 ساعت 12:51

ترکا یک مثل دارن، میگن چوخ لوغ(خ) پوخلوغ(خ) من ک خیلی باهاش موافقم.
حالا بگذریم. برنامه های دهگردی و مکانچی و ... خیلی خوبن. میتونید جاهای ارزون و دنج پیدا کنید. مثلا در تعطلات( 14-15 خرداد )ک اوج گرونی شهرهای شمالی هستش، ما رفتیم گرگان، روستای پادل دل. ایننننننقد خوب و آرامش بخش بود این سفر ک خدا میدونه. شبی 130 تومن. یا توی تعطیلات اخیر، شبی 150تومن و خونه براحتی برای 12 نفر جا و تجهیزات داشت. پیشنهاد میکنم اینطوری رزرو کنید.

درود به عطیه خانم
ضرب المثل مخصوص افراد بالای 18 سال بود که معنی اش رو نگفتی؟
حتما از این برنامه استفاده می کنم ولی کلا به سبک مدرن سفر کردن یعنی با برنامه ریزی و سبک بار رفتن آدم های خاص خودش را می خواد که این تیم ما اهلش نبودند...

سیدآشنا دوشنبه 9 مهر 1397 ساعت 08:36

سلام؛ خوبی؟ تقریباً شبیه این مسافرت شما را سالهای پیش داشتم. یک شب را درجایی شبیه طویله! سر کردیم. طاحبخانه هم هر از چندگاهی برای بردن وسایل میومد و در می زد و یا الله و اینا!
ولی اگه سعی کنی تو همون وضعیت هم بگذرونی؛ خیلی سخت نیست و در آینده فقط خوشیهاش برات خاطره میشه....
مرد بزرگ! راهی برای دسترسی بهت تو تلگرام (استغفرالله) نیست. تو کانال که مطلب میزاری یه راهی برای بازخوردهاش بزار

درود به اقا سید عزیز
احوال شما؟
همانطور که به درستی اشاره کردید مسافرت سختی هاش هم شیرینه چون در هر حال بهتر از تکرار و روزمرگی است...
والا هنوز فرصت نکرده ام یک بوت توی کانال بگذارم ولی حتما سر فرصت این کار را می کنم و البته دوستان نظر و امری داشتند همین جا می توانند کامنت بگذارند....
ممنون از لطفت

مریم دوشنبه 9 مهر 1397 ساعت 08:02 http://marmaraneh.blogsky.com

همیشه به سفر ، به نظرم یک صبحانه مفصل سلف سرویس، جایزه خوبیه برای کسی که شب خوابیده.
کلا شمال در روزهای شلوغ فاجعه است

درود به مریم خانم
احوال شما؟
دقیقا!
بخصوص اینکه شخصا از شلوغی بیزارم....

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.