مشکلات طبقه متوسط....

 

ما اینجا گاهی سنگ صبور می شویم! برخی ادمها بخصوص مردان تنها هستند بر خلاف اینکه خیلی هم دورشان شلو غ است خیلی حرفها را نمی توانند به اطرافیانشان بگویند برای همین گاهی اینجا به اصطلاح در دلشان باز می شود ...گاهی مشتریها یا بازاریاب ها می ایند توی دفتر می نشینند و درد و دل می کنند و حرفهایی می زنند که ناشی از فشار اقتصادی است که به مردان خانواده وارد می شود....کسب و کارها دیگر مثل سابق نیست رکود خیلی از کارها را از بین برده و درامدها را کم کرده و هزینه ها هم همچنان رو به افزایش است  من ادمی را می شناسم که کارخانه دار بود و برای خرید محصولاتش که انواع ماکارونی بود ب

اول باید  پول واریز می کردی و بعدا با منت و دردسر ماکارونی را می فرستاد ولی الان همان ادم کارخانه اش تعطیل شده و ماشین الات ان خاک می خورد  یک مغازه بقالی اجاره کرده و در ان کار می کند که اگر پس انداز گذشته اش نبود  زندگی فقیرانه ای را می گذراند چون خودش می گوید که دیگر درامدی ندارد...

درامدها کم شده ولی بعضاخانواده ها و زن و فرزندان هنوز این کاهش درامد را درک نکرده اند و برای همین روی مردان خانواده فشار زیادی است....یکی از بازار یاب ها را می شناسم که پسر خیلی خوب و زحمت کشی است و البته مریض احوال هم هست چند روز پیش امده بود واعصابش خراب بود می گفت برادری دارم که وضع مالیش خوب است و اخیرا یک اپارتمان بزرگ خریده و من هم در بالای خانه پدری در یک سوییت زندگی می کنم از وقتی برادرم اپارتمان خریده هر روز با زنم در خانه دعوا داریم و مرتب می گوید ما دو بچه داریم و خانه مان کوچک است من هم می گویم یکبار بیا دنبال من با موتور توی خیابان ها بچرخیم و ببین با این بدن مریضم سراغ چند فروشگاه و بقالی بروم و سرم را کج کنم و التماس کنم تا از من خرید کنند ولی این حرفها را نمی فهمد من هم از بس غر می زند تصمیم گرفته ام حمام خانه را خراب کنم وحمام و دستشویی را در هم ادغام کنم! تا از ان یک اتاق اضافی در بیاید بلکه خانم راضی شوند....

مشکل دیگری که واقعا برای خانواده ازار دهنده شده توقع بچه های انهاست....بسیاری از خانواده ها خودشان برای یک زندگی مرفه کم و کسری ندارند ولی تحت فشار بچه ها هستند بچه ها ماشین می خواهند کار می خواهند ازدواج می خواهند وقتی هم می خواهند ازدواج کنند از پدرشان توقع بهترین ها را دارند بخصوص توی این شهر ما که متاسفانه تجملات و افراط مرسوم شده و همین اداب و رسوم طبقه پایین را تحت فشار قرار داده....حتی پسرها وقتی زن هم می گیرند و دنبال زندگیشان می روند باز هم به خانواده پدری متکی هستند چون اقتصاد ضعیف است و مردان جوان نمی توانند با این دستمزدهای رایجی که پرداخت می شوند خانه اجاره کنند ویا زندگیشان را بچرخانند مثلا حداقل دستمزد مصوب اداره کار حتی نمی تواند اجاره خانه یک زوج را پوشش دهد لحن طلبکارانه ای هم دارند یعنی فکر می کنند که پدر و مادر وظیفه دارند تا ابد از انها حمایت کنند ......من نظر شخصی خودم را می گویم من معتقدم نسلی که جدیدا تربیت می شود نسلی نیست که عادت داشته باشد به این سادگی ها روی پای خودش بایستد هم شرایط اقتصادی یک چنین اجازه ای نمی دهد و هم فرهنگی که فکر می کند حمایت پدر و مادر تمامی ندارد و باید تا ابد ادامه داشته باشد.....

دوستی دارم که در یکی از کشورهای غربی زندگی می کند ایشان می گفت اینجا بچه ها به سن 23 سالگی که می رسند معمولا پی زندگیشان می روند خانه می گیرند شغلی اختیار می کنند و حتی اگر تحصیل می کنند خودشان کار کرده و خرج تحصیلشان را در می اورند و چه بسا بچه های خانواده های پولدار که خودشان تصمیم به استقلال می گیرند و بعضا به کارهای سطح پایین مثل پیشخدمتی در رستوران می پردازند تا روی پای خودشان بایستند در حالیکه فرهنگ استقلال در جوانان ما بسیار ضعیف است و حتی با ان مقابله می شود مثلا اگر دختری بخواهد مستقل باشد شغلی داشته باشد و برای خودش خانه ای داشته باشد بسیار بدبینانه به او نگاه می شود در حالیکه کسی نمی پرسد که ان دختری که فرصت ازدواج نیافته چرا باید تا ابد با خانواده اش و فضایی که طبعا دیگر مطابق سلیقه اش نیست زندگی کند و این در مورد پسرها هم صادق است یعنی مثلا استقلال پسرها بعنوان یک اسیب اجتماعی محسوب می شود در حالیکه چه خوشمان بیاید و چه نیاید سبک زندگی رو به تغییر است .....

مردی مسنی می گفت تازه از سربازی امده بودم پدرم مغازه تولیدی پولک و نبات داشت درب مغازه اش رفتم و به او گفتم من تازه از سربازی امده ام و می خواهم اینجا پیش تو کار کنم که او هم گفت شما برو برای خودت کار پیدا کن پدر ما کاری برای ما نکرد ما هم شرمنده شما هستیم! من هم کمی اصرار و اوقات تلخی کردم که او تکه سنگی کنار ترازویش داشت که با ان پولکی ها را وزن می کرد ان سنگ را برداشت و به طرف من پرت کرد سنگ به سرم خورد و سرم شکست و از ان خون جاری شد من هم از همان موقع رفتم دنبال زندگی خودم و روی پای خودم ایستادم و الان هم خانه دارم ماشین دارم درامد بازنشستگی هم دارم ولی پسری دارم که زنش داده ام اجاره خانه اش را هم می دهم تازه می گوید ماشین من را هم عوض کن و هرکاری می کنی باز هم توقع های تازه دارند.....فقط می توانم بگویم که مردان خانواده های طبقه متوسط دوران سختی را می گذرانند از یک طرف درآمدها مثل سابق نیست و از آن طرف توقع ها از انها بالاست.....من نمی گویم لزوما همه خانواده ها اینگونه اند ولی این درد و این مشکل را جدیدا در خانواده ها زیاد می بینم یا می شنوم....