داستانهای یک فروشگاه
داستانهای یک فروشگاه

داستانهای یک فروشگاه

اب معدنی.....

 

 

جمعه صبح برای دوچرخه سواری به پارک ها رفتم انجا به یکی از فروشگاههای داخل پارک رفتم و مثل همیشه یک اسکناس هزار تومانی دادم و از فروشنده خواستم که دو اب معدنی کوچک بدهد که او هم گفت قیمت دو اب معدنی کوچک 1500 تومان می شود....من هم بواسطه شغلی که دارم و قیمت خرید کالاها را می دانم روی قیمت ها حساسم یعنی گاهی از فروشگاههای مختلف خرید می کنم که به اصطلاح بازار دستم باشد.....من هم پانصد تومان دیگه به فروشنده دادم و قیمت روی اب معدنی را خواندم که دیدم 750 تومان روی ان قیمت دارد و جالب است بدانید قیمت خرید این اب معدنی حداکثر 250 تومان است....

درج قیمت مصرف کننده روی همه کالاها اشتباه است و دستاویزی برای گرانفروشی است و اگر توجه کرده باشید فروشگاههای زنجیره ای بیشتر روی کالاهایی که قیمت غیر واقعی روی انها درج شده مانور می دهند مثل توشیدنی ها و مواد سلولوزی....درج قیمت کالا فقط باید روی لبنیات روغن قند و شکر و دیگر کالاهای اساسی باشد تا دولت بتواندقیمت  ارزاق عمومی و مایحتاج اولیه را کنترل کند ولی درج قیمت روی بقیه کالاها بی فایده و اشتباه است و بعضا گرانفروشی را توجیه می کند با بگیر و ببند و جریمه و این حرفها هم کار درست نمی شود این اشتباهی بود که در دوران احمدی نژاد ازموده شد و کار را خرابتر کرد....حرف برای گفتن زیاد است ....