راننده تاکسی....

 

ما اینجا "خنزر" هم می فروشیم البته به طور محدود اسباب بازی جوراب دستکش جاکلیدی حتی سنگ پا و سفید اب !...من باورم نمی شد این دوقلم اخر را بخرند ولی از اتفاق هر وقت سنگ پا و سفید اپ و لیف های زبر قدیم و پشتمال می اوریم فوری فروش می رود  این خرده ریزها استفاده خوبی هم دارد ولی از بس فروشگاهها این اجناس را گران می فروشند باز هم قیمت های ما پایین تر است برای همین مردم می خرند بسیاری از این اجناس را تلفنی سفارش می دهیم و یک راننده تاکسی هست که انها را از بازار و از مغازه های مختلف جمع می کند و بار تاکسی کرده و می اورد او پیرمردی شصت و چند ساله است که قد کوتاه و چهره ای شکسته دارد ساده و زحمت کش است کارش هم سخت است یعنی مثلا باری که سفارش می دهیم ممکن است از پنج شش جا باشد او بارها را جمع کرده بار تاکسی اش می کند و می اورد هر وقت که می اید کرایه اش را می گیرد و چند دقیقه کنار ما می نشیند که خستگیش در برود یک چایی هم می خورد و البته کمی هم حرف می زند و گاها درد دلی هم می کند می رود.....

او بعد از بازنشستگی راننده تاکسی شده و پاتوق او هم معمولا در بازار است بازاریها برایش بار جور می کند و او هم می برد خودش می گوید این کار با همه سختی هایش باز هم از مسافرکشی بهتر است اینکه هر روز با صد نفر سروکله بزنی جلوی پای مردم بوق بزنی اشاره کنی برای 500 تومان بحث کنی....

خودش می گوید هفت بچه بزرگ دارد سه پسر و چهار دختر که از همه این هفت بچه فقط یکی از دخترها شوهر کرده و رفته اند یکی از دخترهای دیگه هم ازدواج گرده و طلاق گرفته و برگشته و الان شش بچه بزرگ در خانه دارد که سن اکثرشان بیشتر از 30 سال است وقتی از مشکلاتش می گوید با خودم می گویم خدا صبرش بدهد! از پسر بزرگش می گوید که 40 سالش است که بیشتر از همه از دست او شاکی است  "بورسی" است و توی یک بنگاه ماشین خرید و فروش می کند و ازدواج هم نمی کند!  و ظاهرا اهل خوشگذرانی و عشق و حال است یکبار تعریف می کرد همه خانواده  به مشهد رفته بودند طبقه پایین خانه خالی بود فقط من و او در خانه بودیم برای همین به من گفت که  می خواهم برای خودم جشن تولد بگیرم از نظر شما اشکالی نداره!؟ ما هم گفتیم نخیر!...بعد از ظهر از سرکار امدم دیدم ماشین های اخرین سیستم روبروی خانه پارک شده و طبقه پایین شلوغ است وارد خانه شدم می خواستم طبقه بالا بروم که یکی از دوستانش را که می شناختم مرا دید  و با اصرار مرا با خودش پایین برد ولی ظاهرا خود پسرم از اینکه من امده بودم خیلی معذب شد ..یواش یواش خانه شلوغ شد و پسرها همراه با دوست دخترهایشان از راه  رسیدند  می زدند و می رقصیدند بعد هم یه بطری هایی اوردند و شروع به خوردن کردند!  بعد یکی از دخترها هم جلوی من شروع به رقصیدن کرد که دیدم یک لباس نازک توری پوشیده و......! من هم نمی خواستم ابرویش را ببرم خداحافظی کرده و بالا امدم اخر شب که جشن تولد تمام شد و بالا امد از بس عصبانی بودم انقدر دادو فریاد زدم و انقدر به خودم فحش دادم که یک عمر کار کردم زحمت کشیدم کارگری کردم و ثمره عمرم این حرامزاده شد! انقدر حرص خوردم که قلبم گرفت  مرا به بیمارستان برد و بعد هم که خواهرها و مادرش از مشهد امدند یکماه قهر کرد و رفت و دوباره برگشت حالا به یکی از خواهرهاش گفته با زنی که وضعش خوب است و ده سال از خودش بزرگتر است اشنا شده و جمعه ها با هم اسب سواری می روند!....دخترها بزرگ شده اند و دختر هم وقتی سنش بالا رفت دیگر حرف گوش نمی کند و نمی شود به او گفت چرا دیر امدی چرا زود امدی من هم دیگه پیر شده ام و نمی توانم انها را جمع و جور کنم ....

....یکی از دخترهایم را عقد کردم انها خودشان با هم اشنا شدند دامادم "دی جی"  است  توی عروسی ها برنامه اجرا می کند موهایش را دم اسبی می بندد ابروهایش را  بر می دارد و لباس های عجیب و غریب می پوشد موقع خواستگاری به دخترم گفتم این پسره به دردت نمیخوره نه ظاهرش مثل ادم حسابیهاست نه شغلش که بهم گفت شما قدیمی فکر می کنید و نمی فهمید!....کلی هزینه کردیم و عقد کردند چند هفته بعد یک  روز  توی خانه نشسته بودم که دیدم پسره زنگ زد او هم گوشی را برداشت و بعد از مدتی چهره اش برافروخته شد و دیدم ارام و یواش بدون اینکه بخواهد من صدایش را بشنوم دارد از پشت تلفن به او بد و بیراه می گوید و از پشت تلفن دعوا می کنند....منم به روی خودم نیاوردم خودش چیزی نمیگه مادرش هم نمیزاره من چیزی بفهمم  ولی می بینم که دختره داره اب میشه صداش هم در نمیاد بهش گفتم این پسره به دردت نمی خوره ولی گوش نکرد

وقتی کسی به خانه ما می اید از قابلمه های برنج و خورشت روی گاز فکر می کند ما مهمان داریم ! هشت نفر ادم بزرگ صبحانه می خواهند ناهار می خواهند شام می خواهند هر کدامشان یک سلیقه ای دارند توی خانه دعوایشان می شود زنم هم دیگر خسته شده ارتروز گرفته و حریف کارهای خانه نمی شود من بیست سالم بود که از سربازی امده بودم رفتم پیش اقای خدابیامرزم اقام پولکی ساز بود بهش گفتم میخوام بیام توی مغازت کار کنم که او هم با بد اخلاقی گفت ما شاگرد نمی خوایم ! چند بار اصرار کردم او هم یک تکه سنگ داشت که بعنوان وزنه برای وزن کردن بسته ای پولکی استفاده می کرد ان تکه سنگ را پرت کرد به طرف من و خورد به سرم و سرم شکست و خون جاری شد من هم از همان موقع رفتم دنبال زندگیم ان موقع ها کار فراوان بود زندگی هم ارزان  خانه گرفتم و به ننه ام گفتم زن می خوام ننه ام هم دختر همسایه را برایم گفت و رفتم دنبال زندگیم بیست و دوسالم بود که زن گرفتم و دست از سر پدر و مادرم برداشتم حالا من با این سن و سال این همه بچه را باید اداره کنم هیچ کدامشان هم نمی روند! به پسر بزرگم میگم من قد تو بودن هفتا بچه داشتم ولی تو هنوز زن نداری اون هم میگه من زن نمی گیرم چون دخترا خوب نیستند! منم بهش گفتم حالا تو خودت خیلی ادم حسابی هستی!؟ خاک بر سر اون خونواده ای که دخترشو بده به تو!.....

پیرمرد باصفا و ساده ایست هر وقت می اید دردودل می کند و خودش را خالی می کند ولی از بس دوست داشتنی است ما هم از شنیدن حرف هایش گرچه کمی دلگیر می شویم ولی حالمان بهتر می شود....